آی واژه | انوری

از همه خلق او مسلمانست
از همه خلق او مسلمانست
روی ایمان ندیده ای به خدا
روی ایمان ندیده ای به خدا
روی ایمان ندیده ای به خدا
گر به ایمان خویشت ایمانست
گر به ایمان خویشت ایمانست
گر به ایمان خویشت ایمانست
ای پسر مذهب قلندر گیر
ای پسر مذهب قلندر گیر
ای پسر مذهب قلندر گیر
که درو دین و کفر یکسانست
که درو دین و کفر یکسانست
که درو دین و کفر یکسانست
خویشتن بر طریق ایشان بند
خویشتن بر طریق ایشان بند
خویشتن بر طریق ایشان بند
که طریقت طریق ایشانست
که طریقت طریق ایشانست
که طریقت طریق ایشانست
دست ازین توبه و صلاح بدار
دست ازین توبه و صلاح بدار
دست ازین توبه و صلاح بدار
کاندرین راه کافری آنست
کاندرین راه کافری آنست
کاندرین راه کافری آنست
راه تسلیم رو که عالم حکم
راه تسلیم رو که عالم حکم
راه تسلیم رو که عالم حکم
دام مرغان و مرغ بریانست
دام مرغان و مرغ بریانست
دام مرغان و مرغ بریانست
ملک تسلیم چون مسلم گشت
ملک تسلیم چون مسلم گشت
ملک تسلیم چون مسلم گشت
بهتر از ملک سلیمانست
بهتر از ملک سلیمانست
بهتر از ملک سلیمانست
مردم صومعه مسلمان نیست
مردم صومعه مسلمان نیست
مردم صومعه مسلمان نیست
گر همه بوذرست و سلمانست
گر همه بوذرست و سلمانست
گر همه بوذرست و سلمانست
ساقیا در ده آن میی که ازو
ساقیا در ده آن میی که ازو
ساقیا در ده آن میی که ازو
آفت عقل و راحت جانست
آفت عقل و راحت جانست
آفت عقل و راحت جانست
حاکی رنگ روی معشوقست
حاکی رنگ روی معشوقست
حاکی رنگ روی معشوقست
راوی بوی زلف جانانست
راوی بوی زلف جانانست
راوی بوی زلف جانانست
مجلس از بوی او سمن زارست
مجلس از بوی او سمن زارست
مجلس از بوی او سمن زارست
خانه با رنگ او گلستانست
خانه با رنگ او گلستانست
خانه با رنگ او گلستانست
از لطافت هوای رنگینست
از لطافت هوای رنگینست
از لطافت هوای رنگینست
وز صفا آفتاب تابانست
وز صفا آفتاب تابانست
وز صفا آفتاب تابانست
در قدح همچو عقل و جان در تن
در قدح همچو عقل و جان در تن
در قدح همچو عقل و جان در تن
آشکارست اگرچه پنهانست
آشکارست اگرچه پنهانست
آشکارست اگرچه پنهانست
توبهٔ خویش و آن من بشکن
توبهٔ خویش و آن من بشکن
توبهٔ خویش و آن من بشکن
کین نه توبه است زور و بهتانست
کین نه توبه است زور و بهتانست
کین نه توبه است زور و بهتانست
یک زمانم ز خویشتن برهان
یک زمانم ز خویشتن برهان
یک زمانم ز خویشتن برهان
کز وجودم ز خود پشیمانست
کز وجودم ز خود پشیمانست
کز وجودم ز خود پشیمانست
چند گویی که می نخواهم خورد
چند گویی که می نخواهم خورد
چند گویی که می نخواهم خورد
که ز دشمن دلم هراسانست
که ز دشمن دلم هراسانست
که ز دشمن دلم هراسانست
می خور و مست خسب و ایمن باش
می خور و مست خسب و ایمن باش
می خور و مست خسب و ایمن باش
مجلس خاص خاص سلطانست
مجلس خاص خاص سلطانست
مجلس خاص خاص سلطانست